อารยธรรมอินเดีย สมัยก่อนประวัติศาสตร์ 

อารยธรรมอินเดียเป็นอารยธรรมที่เก่าแก่มาก เช่นเดียวกับอารยธรรมอียิปต์ และอารยธรรมเมโซโปเตเมียแต่ที่ต่างกันคืออารยธรรมอินเดีย เป็นอารยธรรมที่สืบสายกันมาไม่ขาดตอนจนถึงสมัยปัจจุบัน  

อารยธรรมอินเดีย  ในยุคต่างๆ

• ยุคหินเก่า - ผู้คนยังเร่ร่อน  หาอาหาร ล่าสัตว์
• ยุคหินกลาง - รู้จักนำสุนัขป่ามาเลี้ยง  ทำเครื่องมือหินได้ดีขึ้น
• ยุคหินใหม่  - รู้จักการเพาะปลูก  นำสัตว์เลี้ยงปั้นภาชนะใส่อาหาร  รู้จักทอผ้าอยู่รวมกันเป็นชุมชน  การนับถือพระแม่ทรณีเพื่อ ความสมบูรณ์ ในการเพาะปลูก
• ยุคโลหะ - อารยธรรมลุ่มแม่น้ำ สินธุ  เป็นอารยธรรม ของชาว อินเดียดั้งเดิมที่เรียกว่า  เผ่าดราวิเดียน

อารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ  ราว 3,500-1,000 ปีก่อนคริสตกาล 

• เป็นแหล่งอารยธรรมเริ่มแรกของอินเดีย อยู่บริเวณดินแดน  ภาคตะวันตกของอินเดีย (ปากีสถานปัจจุบัน) ที่แม่น้ำสินธุไหลผ่าน 
• อาณาเขตลุ่มแม่น้ำสินธุครอบคลุมบริเวณกว้างกว่าแม่น้ำไนล์ของอียิปต์ 
• ทุกๆปีกระแสน้ำได้ไหลท่วมท้นฝั่งทำให้ดินแดนลุ่มแม่น้ำสินธุอุดมสมบูรณ์  เหมาะแก่การทำกสิกรรม 
• นักประวัติศาสตร์เรียกอารยธรรมดินแดนนี้ว่า วัฒนธรรมฮารัปปา   (HARAPPA CULTURE) ซึ่งเป็นชื่อเมืองโบราณที่ตั้งอยู่ลุ่มน้ำสินธุเมื่อ  ประมาณ 3,500-1,000 ปีก่อนพุทธศักราช

เมืองโมเฮนโจ-ดาโรและเมืองฮารัปปา

แหล่งอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุอยู่ที่เมืองโมเฮนโจ-ดาโรและเมืองฮารัปปา  ซึ่งแสดงให้เห็นความเจริญแบบอารยธรรมเมือง มีการวางผังเมือง  มีที่อาบน้ำสาธารณะ มีระบบระบายน้ำ และย่านการค้า 

สมัยพระเวท ราว 1500 – 600 ปีก่อนคริสต์กาล  

เป็นอารยธรรมของชนเผ่าอินโด-อารยัน (indo-Aryan) ซึ่งอพยพมาจากเอเชียกลาง  เข้ามาตั้งถิ่นฐานในบริเวณที่ราบลุ่มแม่น้ำสินธุ และคงคาโดยขับไล่ชนพื้นเมือง  เมืองทราวิฑให้ถอยร่นลงไปทางตอนใต้ของอินเดีย  ชาวอินโดอารยันเป็นผู้วางรากฐาน ระบบวรรณะ  ในประเทศอินเดียเพื่อปกครองชาวดราวิเดียนในลุ่มแม่น้ำสินธุ  

วรรณะ

 เป็นการจัดกลุ่มสังคมต่างๆ  เพื่อเป็นระเบียบในการทำงานพิเศษตามลำดับความสูงต่ำ ของอำนาจและศักดิ์ศรี การแบ่งงานกันทำเป็นมูลฐานของแบ่งชั้นวรรณะ 

คัมภีร์พระเวท

   เรียกตามชื่อพระเวทที่ศํกดิ์สิทธิ์ของชาวอารยัน  

1. ฤคเวท เป็นพระเวทที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด เป็นการสวดอ้อนวอนให้เทพเจ้า  ประทานชัยชนะแก่ตน
2. ยชุรเวท เป็นคัมภีร์อธิบายวิธีประกอบพิธีบวงศรวง 
3. สามเวท เป็นบทสวดสำหรับการทำพิธีบูชาด้วยน้ำโสมนพิธีของบ้านเมือง   หรือของกษัตริย์ 
4. อถรรพเวท เป็นคัมภีร์ที่เกิดขึ้นที่หลัง นับถือเทพและไม่ใช่เทพ ทั้งที่ให้คุณและ  ให้โทษแก่มนุษย์

อารยธรรมยุคมหากาพย์ ราว 600-200 ปีก่อนคริสต์กาล

• เรียกตามชื่อมหากาพย์ยิ่งใหญ่ของอินเดีย 2 เรื่อง คือ มหาภารตะ และ รามายณะ 
• พวกอารยันได้ขยายอำนาจต่อไปทางตะวันออก  และไปตั้งอาณาเขตในพาราณาศรี 
• มีการก่อตั้งอาณาจักรของเผ่าต่างๆ การค้าและงานฝีมือมากขึ้น   มีการบันทึกมากขึ้น